از کابل برق برای انتقال انرژی الکتریکی استفاده می شود ، به طور معمول یک منبع تغذیه را به دستگاه های الکترونیکی وصل می کند. در زیر برخی از ویژگی های کلیدی کابل های برق آورده شده است:
مواد هادی : هادی های موجود در کابل های برق معمولاً از مس یا آلومینیوم ساخته می شوند. مس هدایت بهتری را ارائه می دهد ، در حالی که آلومینیوم ارزان تر و سبک تر است.
سنج سیم (AWG) : ضخامت کابل برق توسط سطح مقطع هادی تعیین می شود ، که به طور معمول توسط AWG (سنج سیم آمریکایی) نشان داده می شود. هرچه تعداد AWG کوچکتر باشد ، سیم ضخیم تر و جریان آن می تواند بیشتر باشد.
امتیاز ولتاژ : ولتاژ رتبه بندی یک کابل برق نشانگر حداکثر ولتاژ است که می تواند با خیال راحت منتقل کند. رتبه بندی ولتاژ مشترک شامل 110 ولت ، 220 ولت یا بالاتر است.
لایه عایق : کابل های برق با یک یا چند لایه عایق برای جلوگیری از نشت و مدارهای کوتاه پیچیده شده اند. مواد عایق رایج شامل PVC ، لاستیک ، سیلیکون و غیره است که بسته به محیط استفاده ، دارای مقاومت در برابر گرما و سایش است.
طول : طول کابل برق بر اساس نیازهای استفاده سفارشی می شود. کابل های طولانی تر تمایل به مقاومت بالاتری دارند ، بنابراین باید افت ولتاژ در نظر گرفته شود.
انعطاف پذیری : بسته به برنامه ، کابل های برق ممکن است انعطاف پذیر باشند ، به خصوص برای دستگاه هایی که اغلب جابجا می شوند. نرمی و دوام کابل در این موارد بسیار مهم است.
محافظ : برخی از کابل های برق برای کاهش تداخل الکترومغناطیسی (EMI) محافظت می کنند ، که به ویژه در هنگام تغذیه تجهیزات الکترونیکی حساس از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
انواع پلاگین و کانکتور : انواع شاخه ها و اتصالات در هر دو انتهای کابل برق بر اساس نوع منطقه و دستگاه مانند ما ، اتحادیه اروپا و شاخه های انگلستان متفاوت است.
این خصوصیات بسته به نیاز برنامه ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال ، دستگاه های با قدرت بالا به هادی های ضخیم تر و عایق بهتر نیاز دارند ، در حالی که کابل های کوچکتر برای الکترونیک ممکن است راحتی و انعطاف پذیری را در اولویت قرار دهند.
